ნუ გაიკეთებ კერპებს და ნურც რაიმე სხვა მსგავსებას… გამ. 20:4

„ნუ გაიკეთებ კერპებს, და ნურც რაიმე სხვა მსგავსებას იმისა, რაც მაღლა ცაშია, რაც დაბლა მიწაზეა, და რაც წყალშია, მიწის სიღრმეში. თაყვანი არ სცე მათ და არც ემსახურო, რადგან მე ვარ უფალი, შენი ღმერთი, ღმერთი შურისმგებელი…“

გამოსვლა 20:4-6

თუ პირველ მცნებაში საუბარი თაყვანისცემის ობიექტზეა, მეორეში – თაყვანისცემის მეთოდზეა. ძველ დროში ადამიანები ეთაყვანებოდნენ ყველაფერს, დაწყებული ციური მნათობებითა და ბუნებრივი მოვლენებით, დამთავრებული ცხოველთა სამყაროთი. ღვთაების ვიზუალიზაციის სურვილი, როგორც წარმოიდგენდნენ ისინი ამას, გამომჟღავნდა ნახატებში, ქვის, თიხის, ხის, ოქროს და სხვა მასალებისაგან გაკეთებულ ქანდაკებებში. მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთს არაფერი საწინააღმდეგო არა აქვს გამომსახველობითი ხელოვნებისა და შემოქმედების წინააღმდეგ, ის გვაფრთხილებს ჩვენ, რომ ცოცხალი ღმერთის ნაცვლად მატერიალურ საგნებს არ ვცეთ თაყვანი. წარმოიდგინეთ ადამიანი, რომელიც პატივს მიაგებს მეფის ან პრეზიდენტის პორტრეტს იმ დროს, როცა ის მის გვერდით იმყოფება. ეს სულ ცოტა სულელურ საქციელად გამოჩნდებოდა. ასევეა სამყაროს შემოქმედთანაც. ის არის სული და შეუძლია მიიღოს ესა თუ ის სახე. ის არის არსებული და შეუძლია ერთდროულად იყოს ყველგან. მისთვის არ არსებობს არანაირი შეზღუდვა. „ღმერთი არის სული და მისი თაყვანისმცემელნი თაყვანს უნდა სცემდნენ მას სულითა და ჭეშმარიტებით“ (იოანეს სახარება 4:24). შეუძლებელია შევზღუდოთ ღმერთი მკვდარი მატერიით. მას გულით უნდა ვცეთ თაყვანი და არა თვალით. ამაში ჩვენ დაგვეხმარება მისი ხასიათისა და თვისებების შესწავლა, რომლებიც წმიდა წიგნში, ბიბლიაშია მოცემული.