“მოჰგვარეს მას ვირი და ჩოჩორი, დაუფინეს ზედ თავიანთი სამოსლები და დაჯდა მათზე.დიდძალი ხალხი თავის სამოსელს უფენდა გზაზე. სხვები კი ხეებიდან რტოებს ჭრიდნენ […]

რა საამოა მთებზე მახარობლის ფეხის ხმა, მშვიდობის მაუწყებლის, სიკეთის მაცნის, ხსნის მოამბის, რომელიც ეუბნება სიონს: „გამეფდა შენი ღმერთი!“